Mijn jeugdjaren bij Kwiek

Voor mij was Kwiek een soort familie, die zorgde voor gezelligheid, vriendschap en sportief bezig zijn. Jarenlang was ik wedstrijdsecretaris van zowel de senioren als de adspiranten/pupillen, veld en/of zaal.
Het was in de tijd dat Kwiek er nog toe deed en de grote gezinnen nog rond het veld aan de Hengelolaan woonden en velen lid waren van Kwiek; velen trouwden ook met elkaar.
Helaas veranderde de samenstelling van de wijk en gingen de senioren in grote getale naar Zoetermeer om daar te wonen. Velen werden daar ook weer lid van de korfbalverenigingen.. Zo liep Kwiek leeg en kreeg geen jeugdige aanwas meer.
We bouwden met verenigde krachten een prachtig clubhuis, waar veel leuke feestjes en voor de kinderen onvergetelijke Sinterklaas feestjes en later play back shows werden gehouden.

Enige jaren geleden werd er door enkele oud-leden een reünie gehouden in het oude clubhuis, dat nu in gebruik is door een jeu de boules vereniging. In de bijgebouwde hal werden palen neer gezet en er werd weer naar hartenlust ge- 21-ed.
De aanleiding voor de reünie was niet prettig. Een van de trouwe Kwiekleden was ziek en had niet zo lang meer te leven. Het betrof Grace Micka, inmiddels overleden, maar ook bij HKV/ OE geen onbekende naam. De vriendengroep (uit de 70-er jaren)om haar heen had deze avond georganiseerd.

Zelf was ik ook jarenlang lid van de Jeugdcommissie van RDL en kwam vaak op het afdelingsbureau aan de Loosduinseweg. Mevr. Triep was toch een instituut!!!
Nog een grappig detail:
De zusters van mijn schoonvader (rond 1900 geboren) zijn nog lid geweest van ALO. Er waren nog een paar foto's en die heb ik aan Gijs Meijer gegeven; jou ook welbekend.
Ik neem aan dat je die ook hebt, anders kun je ze misschien bij hem (of ALO)opvragen.

Onze zoon was talentvol en heeft in de leeftijd van een jaar of 13/14 Kwiek verruild voor Die Haghe, waar hij een geweldig leuke tijd heeft gehad, met als een van de hoogtepunten het Nederlands kampioenschap veld voor de Jeugd. Met als trainer John Tims.

Nog een verhaal uit een hele vroege periode: (eind jaren 50)
Als Kwiek gingen wij heel vaak kijken naar HKV aan de Steenwijklaan en zagen de sterren, die wij bewonderden en ons allemaal zijn bijgebleven: Zwaanswijk, met Annie, Gerard Bos met zijn vrouw. Lucas van Krieken en vele anderen.
Bij de herdenking van Annie Baas vorig jaar was daar een groep HKV-ers en zij waren het hele leven vrienden gebleven.
Wij waren er omdat wij Annie kenden door haar trouwe bezoeken aan het veld van Die Haghe met haar levenspartner Koos en via Rinus Tuinman (oud HKV) en later talentvol volleyballer, nu woonachtig in Nieuw Zeeland. Hij bezocht de speciaal voor hem georganiseerde HKV reünie, als hij in Nederland op bezoek was.

100 jaar korfbal: ik hoop dat het lukt om een mooi herdenkingsboek te maken. Waarbij de sportiviteit wel is waar voorop staat, maar waar al die vriendschappen, die een leven lang stand houden ook worden belicht, want dat is toch een grote kracht van het hele korfballen geweest en hopelijk zal het dat ook blijven.

Met vriendelijke groet,
Wil Hoogteijling-Ales